بهبود عملکرد محفظه‌های الکترومغناطیسی غیرفلزی شفاف با استفاده از پوشش فیلم نانولایه طلا

در این مقاله، یک روش عملی برای بهبود عملکرد محفظه‌های غیرفلزی شفاف با استفاده از لایه‌نشانی فیلم نانولایه طلا، ارائه می‌کنیم. در ابتدا، یک روش تحلیلی برمبنای روش رابینسون معرفی می‌شود که قادر به تخمین تقریبی تأثیر پوشش محفظه‌های غیرفلزی شفاف است. درحالی‌که روش رابینسون امکان تخمین تأثیر پوشش محفظه‌های غیرفلزی را به دلیل اثر وجود دیواره‌های چندلایه ندارد و تاکنون روش تحلیلی مناسب دیگری برای تخمین تأثیر پوشش این نوع محفظه، گزارش نشده، نتایج روش تحلیلی پیشنهادی در این مقاله دارای توافق قابل قبولی با نتایج شبیه‌سازی و اندازه‌گیری است. در گام بعدی، به‌منظور بهبود عملکرد محفظه‌های شفاف، با ایجاد مصالحه بین دو عامل تأثیر پوشش و شفافیت نوری، ضخامت بهینه نانولایه طلا انتخاب شده و به‌کمک روش تبخیر حرارتی روی دیواره‌های شفاف شیشه – ITO، لایه‌نشانی انجام می‌شود. سرانجام به‌منظور ارزیابی روش بهبود عملکرد ارائه شده، محفظه‌های مسی، شیشه – ITO و پوشش داده‌شده با طلا، با هم مقایسه می‌شوند. اهمیت این کار در ارائه محفظه‌های شفاف پوشش داده‌شده با طلا است که دارای تأثیر پوشش نزدیک به محفظه فلزی (حدود 20 دسی‌بل بهتر از محفظه‌های شفاف شیشه – ITO) و شفافیت نوری قابل قبول در محدوده طیف مرئی هستند درحالی‌که محفظه‌های فلزی دارای شفافیت نیستند.